Στο χωριό Σιρίλι δίπλα στο ποτάμι, κληθήκαμε να ανακαινίσουμε ένα υφιστάμενο κτίριο κατασκευής του 1984, το οποίο είχε ανέκαθεν χρήση εξοχικής κατοικίας. Σκοπός της επέμβασης ήταν η σχεδιαστική ανανέωση του κτιρίου, προσθέτοντας ανέσεις όπως μπάνιο σε κάθε δωμάτιο. Αποτελούνταν από ενιαίο χώρο με τις χρήσης της ημέρας και WC, και τρία υπνοδωμάτια με κοινό μπάνιο. Στο χώρο μελέτης υπήρχε επίσης και μεταγενέστερο μικρότερο κτίριο που λειτουργούσε ως βοηθητικός χώρος της κατοικίας.

Το κτίριο ήταν ένα προσεκτικά σχεδιασμένο κτίριο από γνωστό αρχιτέκτονα, με υψηλή ποιότητα σχεδιασμού και κατασκευής. Αυτό έκανε το έργο μας δύσκολο, καθώς θέλαμε να κρατηθούν αυτές οι ποιότητες και να μην επέμβουμε σημαντικά στην αρχιτεκτονική του κτιρίου. Ο άλλος κομβικός περιορισμός ήταν ο τρόπος κατασκευής του κτιρίου, καθώς δεν έφερε πλάκα αλλά δύο δίριχτες ξύλινες στέγες, οπότε ήταν αδύνατη η επέκταση καθ’ ύψος.

Στα παραπάνω τετραγωνικά που χρειαζόμασταν, την λύση έδωσε το βοηθητικό κτίριο της κατοικίας, το οποίο τροποποιήθηκε σε ξενώνα με υπνοδωμάτιο, κουζίνα, μπάνιο και εξωτερικό καθιστικό. Ο εξωτερικός χώρος διαμορφώθηκε ώστε να λειτουργεί και σαν αυτόνομη κατοικία, με αυτόνομη πρόσβαση.

Στο κυρίως κτίριο, οι χώροι της νύχτας, διαμορφώθηκαν σε δύο μεγάλα υπνοδωμάτια με ιδιωτικά μπάνια και στους χώρους ημέρας, έγιναν τροποποιήσεις στα ανοίγματα ώστε να ενοποιηθεί το μέσα με το έξω. Εξωτερικά έγινε διαμόρφωση κουζίνας και τραπεζαρίας, προσθήκη πισίνας και διαμόρφωση της φύτευσης ώστε να διαχωριστούν οι χώροι.

Η βασική επέμβαση ήταν η αντικατάσταση της στέγης με νέα στέγη που φέρει εμφανή ζευκτά. Εκεί που αρχίζει η στέγη, η πλήρωση των τοίχων ανάμεσα στα ζευκτά γίνεται με τζάμι, έτσι όλη η στέγη είναι εμφανής τόσο μέσα στην κατοικία, όσο και απ’ έξω. Η μελέτη φωτισμού ενέτεινε την ιδέα της “αιωρούμενης-γυμνής” ξυλοσκεπής, φωτίζοντας την τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά, διαχέοντας έμμεσο φωτισμό σε όλους τους χώρους της κατοικίας.