Η μελέτη αφορά ένα παραδοσιακό κτίριο δύο όγκων εκτεινόμενο σε δύο ορόφους, με περίκλειστο αύλειο χώρο και περιβόλι, στην περιοχή του Μυλοποτάμου και συγκεκριμένα στον παραδοσιακό οικισμό Μαργαρίτες. Η κατασκευή του κτιρίου χρονολογείται γύρω στο 1900 και το υλικό κατασκευής του είναι από πέτρα, με ξύλινη στέγη και κεραμύδια. Στο κτίριο παρατηρήθηκαν διάφορα κατασκευαστικά στοιχεία της εποχής και της περιοχής, όπως πολεμίστρες, λαινοστάτες και παρασιές. Το ισόγειο είχε διαφορετικές στάθμες και χρησίμευε για αποθήκευση λαδιού και κρασιού καθώς και τον σταυλισμό ζώων. Τα ανοίγματα του υπογείου δεν συνέπευταν με τα ανοίγματα του ορόφου, με αποτέλεσμα τα φορτία να δημιουργήσουν εκτεταμένες βλάβες στην τοιχοποιία.

Οι ανάγκες που έπρεπε να καλυφθούν ήταν η διόρθωση της στατικότητας του κτιρίου και η επισκευή των βλαβών καθώς και η αναδιαμόρφωση του κτιρίου με σκοπό να καλύψουμε τις ανάγκες των νέων ιδιοκτητών, την φιλοξενία δύο οικογενειών με τα παιδιά τους στην περίοδο των διακοπών και την βραχυχρόνια μίσθωση την υπόλοιπη περίοδο. Το ζητούμενο λοιπών ήταν να μετατραπεί το σπίτι ώστε να υπάρχει σχετική αυτονομία για δύο οικογένειες και όσμωση των χρηστών σε κοινόχρηστες ζώνες.

Αποφασίστηκε να γίνει τροποποίηση των ανοιγμάτων του υπογείου ώστε να υπάρχει καλύτερη στατικότητα στο κτίριο και συνάμα να δημιουργηθούν περάσματα που θα προσέφεραν εκτόνωση στο περιβόλι. Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε ένα αυτόνομο διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων στο κάτω επίπεδο, με κουζίνα, δύο μπάνια και είσοδο από την κεντρική αυλή. Στο πάνω επίπεδο παρέμεινε ο χώρος της κουζίνας με την παρασιά και την ίδια χρήση. Στον ενιαιο μεγάλο χώρο, δημιουργήθηκε ένα καθιστικό, ένα μπάνιο και ένα υπνοδωμάτιο. Λόγο του επαρκούς ύψους, πάνω από το μπάνιο και το υπνοδωμάτιο, αφού αφαιρέθηκε το πέτσωμα της στέγης, δημιουργήθηκε οντάς με κρεβάτια, με οπτική στο καθιστικό με το διπλό πλέον ύψος. Ανοίγματα που προυπηρχαν στο χώρο της στέγης, ανοίχτηκαν πάλι και προσφέρουν φυσικό φωτισμό και αερισμό στον χώρο.

Στον εξωτερικό χώρο της κεντρικής αυλής από όπου γίνεται η πρόσβαση στις δύο αυτόνομες πλέον κατοικίες, το εξωτερικό μπάνιο μετατράπηκε σε βοηθητικός χώρος (αποθήκη - laundry). Από την περίκλειστη αυτή αυλή, μέσω μιας πόρτας, γίνεται η πρόσβαση στον μεγαλύτερο αύλειο χώρο, στον πίσω κήπο. Σε αυτό τον εξωτερικό χώρο, μελετήθηκε η κατασκευή εξωτερικής κουζίνας με barbeque και τραπεζαρία, στεγαζόμενα από μία πέργκολα. Δίπλα από αυτό τον χώρο, τοποθετήθηκε μία κολυμβητική δεξαμενή και ο υπόλοιπος χώρος παρέμεινε ως περιβόλι.

Όσον αφορά την επισκευή του κτιρίου, η μελέτη περιλαμβάνει αποξήλωση της στέγης και του μεσοπατώματος, επανατοποθέτηση της ίδιας ξυλείας (δοκάρια) και νέα στέγη με θερμομόνωση. Η μεταφορά των ανοιγμάτων γίνεται σε συνδυασμό με λιθοσυρραφές και προσθήκη οπλισμένου πρεκιού κατά μήκος της στέψης των δύο όγκων του κτιρίου. Η θέρμανση του κτιρίου γίνεται με ξυλόσομπες και το υφιστάμενο τζάκι η ψύξη με μονάδες κλιματισμού. Εξωτερικά, παραμένει εμφανής η λιθοδομή με προσθήκη κορνιζών περιμετρικά των ανοιγμάτων, που εκτός από το αισθητικό αποτέλεσμα, προσθέτουν και την επαρκή στεγάνωση στα νέα ξύλινα κουφώματα. Εσωτερικά τοποθετείται παραδοσιακό κονίαμα που σημειακά αποκαλύπτει την λιθοδομή. Τα δάπεδα στους ισόγειους χώρους, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, κατασκευάζονται με παραδοσιακή πατητή τσιμεντοκονία. Ο έμμεσος φωτισμός αναδεικνύει τα την τοιχοποιία και τα υλικά που προϋπήρχαν και κρατήθηκαν στο κτίριο ως αναφορά στην μνήμη.